Του Χασάπη Πέτρου*
Τον τελευταίο καιρό παρατηρώ έναν άλλο Μητσοτάκη, λίγο πιο ανήσυχο. Έχει εγκαταλείψει το παλιό στυλ του δήθεν συναινετικού πολιτικού αρχηγού, αλλά και το στυλ του σοβαρού πολιτικού που δεν υπόσχεται πράγματα τα οποία δεν μπορεί να κάνει. Τι εννοώ.
Πρώτον και πέραν των άλλων, έχει αρχίσει ο ίδιος, αλλά και όλο το σύστημα ΝΔ, μια προσωπική επίθεση εναντίον του κ. Βελόπουλου και της Ελληνικής Λύσης, προσπαθώντας αφενός να μας ταυτίσει με τους ναζιστές, αφετέρου να μας πετάξει εκτός Βουλής, για να διασώσει λέει το κύρος της δημοκρατίας. Προφανώς εννοεί της χρεοκοπημένης δημοκρατίας, στη χρεοκοπία της οποίας συνέβαλε και ο Μητσοτακισμός ως πτέρυγα της ΝΔ κατά τη μεταπολίτευση.
Ακούω λοιπόν κι εγώ από τα χείλη του κ. Μητσοτάκη, αλλά και από όλο το ελιτίστικο σύστημα ΝΔ, ότι είμαι ναζιστής, φασίστας κ.λ.π. και δεν πιστεύω στα αυτιά μου. Φέρνω προ οφθαλμών όλα τα στελέχη της Ελληνικής Λύσης και αναρωτιέμαι που βλέπει στα πρόσωπά μας ο κ. Μητσοτάκης ναζιστές ή φασίστες; Δηλαδή εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να εκπροσωπήσουμε μια μερίδα λαού στη Βουλή; Και γιατί θέλει εμάς όλους να μην μας επιτρέψει να εισέλθουμε στη Βουλή; Είμαστε εμείς πρόβλημα για το κύρος της δημοκρατίας; Μήπως το πρόβλημα είναι ο νεποτισμός και η επιβληθείσα οικογενειοκρατία και κληρονομική διαδοχή στην ελληνική πολιτική σκηνή που χρεοκόπησαν τη χώρα; Έπειτα αναρωτιέμαι αν ο κ. Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται την ελληνική Βουλή ωσάν κάποιο περιουσιακό του αντικείμενο, εντός του οποίου θα υπάρχουν μόνο όσους εγκρίνει ο ίδιος. Είναι άραγε δημοκρατική μια τέτοια αντίληψη;
Ταυτόχρονα δεν ακούω από τα χείλη του ούτε μια επικριτική λέξη για τον κ. Βαρουφάκη, τον οποίο στο παρελθόν κατηγορούσε ότι ζημίωσε τη χώρα κατά 100 δις € το πρώτο εξάμηνο του 2015 και ότι ήθελε να στηθεί και Ειδικό Δικαστήριο γι’ αυτό. Τώρα, λες και απευθύνεται σε λωτοφάγους, έχει κάνει γαργάρα το θέμα Βαρουφάκη. Γιατί άραγε; Για να κόψει ο τελευταίος ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ και να απολαύσει ο ίδιος μια άνετη καρέκλα εξουσίας; Και η ζημιά στην πατρίδα των 100 δις € πάει περίπατο στο βωμό της πρωθυπουργικής καρέκλας;
Δεύτερον, παρατηρώ τελευταία τον κ. Μητσοτάκη, με τη δικαιολογία της δήθεν αποκάλυψης του προγράμματος της ΝΔ, να υπόσχεται πράγματα που δεν τολμά να υποσχεθεί ούτε ο κ. Τσίπρας. Καλύτερες 120 δόσεις, προσλήψεις, μείωση φορολογίας , μείωση της ανεργίας κ.λ.π., σχεδόν τα πάντα. Αν προσέξετε όμως τι λέει ακριβώς, θα διαπιστώσετε ότι βάζει δύο αστερίσκους στις υποσχέσεις του και καλό είναι να τους λάβετε σοβαρά υπόψη τους αστερίσκους αυτούς, πριν προσέλθετε στις κάλπες.
Λέει λοιπόν πως όλα αυτά που υπόσχεται, θα γίνουν βέβαια σε βάθος χρόνου και αφού όμως πρώτα υπάρξει ανάπτυξη και αφού φυσικά τα επιτρέψουν όλα αυτά οι επικυρίαρχοι δανειστές, δηλαδή η Γερμανία. Δεν λέει φυσικά τη φράση «τα επιτρέψουν», αλλά λέει διπλωματικά ότι θα μιλήσει και θα πείσει τους δανειστές.
Εδώ όμως ο κ. Μητσοτάκης αποκρύπτει δύο βασικά πράγματα από τον ελληνικό λαό. Πρώτον ανάπτυξη δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ, γιατί δεν την επιθυμεί η ελληνική παρασιτική ελίτ και δεύτερον, οι δανειστές δεν θέλουν να μας διευκολύνουν για να πάρουν τα χρήματά τους πίσω. Οι δανειστές θέλουν πλέον την ίδια την Ελλάδα μας.
Αυτά ακριβώς, όπως και το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, δεν θέλει να ακούει μέσα στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης από την πλευρά της Ελληνικής Λύσης. Με αυτή τη λογική, ναι αποτελούμε πρόβλημα για το κύρος της «δημοκρατίας» του.
*Δικηγόρος και Οικονομολόγος
Υποψ. Βουλευτής στην Β΄ Αθηνών – Δυτικός Τομέας, με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ
