«Και αν χάσετε;»

Του Πέτρου Χασάπη
Το ερώτημα αυτό φέρεται (στα ΜΜΕ) να απηύθυνε ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Τράμπ προς τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη, κατά την πρόσφατη επίσκεψη στις ΗΠΑ, όταν ο τελευταίος είπε προς τον κ. Τράμπ ότι η Ελλάδα θα αντιδράσει εάν οι Τούρκοι παραβιάσουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Πριν λίγο καιρό ο Υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Πομπέο, χαρακτήρισε την συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης ως «προκλητική» και όχι παράνομη, ανυπόστατη, άκυρη. Δηλαδή στην ουσία είπε προς τη Διεθνή Κοινότητα, ότι η πιο πάνω συμφωνία είναι νόμιμη και έγκυρη, πλην όμως ήταν απλά προκλητική.

Προς επίρρωση της άποψης αυτής της αμερικανικής κυβέρνησης, ο πρέσβης των ΗΠΑ κ. Πάϊατ δήλωσε πως τα ακατοίκητα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.

Είναι πολιτικά ανόητος πλέον, όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι οι αμερικανοί, όχι μόνο έχουν δώσει «πράσινο φως» στην Τουρκία, αλλά ταυτόχρονα της υποδεικνύουν και που ακριβώς να κάνει έρευνες και γεωτρήσεις. Δεν συζητάμε φυσικά για τους Γερμανούς, οι οποίοι δεσπόζουν στην Ευρώπη και είναι έτσι κι αλλιώς φίλοι των Τούρκων.

Το μέλλον λοιπόν που μας ετοιμάζουν, οι κατ’ ευφημισμό «σύμμαχοι», κινείται μεταξύ εθνικού εξευτελισμού και πολεμικής σύγκρουσης, προβλέποντας οι ίδιοι την καταστροφή μας. Μας καλούν δε να επιλέξουμε μεταξύ των δύο και μας ρωτούν: “Και αν χάσετε;”, υποδεικνύοντάς μας εμμέσως πλην σαφώς τον εθνικό εξευτελισμό. Δηλαδή, να καθίσουμε σε ένα τραπέζι και να μοιράσουμε με τους Τούρκους τη δική μας περιουσία, είτε με απευθείας διαπραγματεύσεις, είτε με μια προκατασκευασμένη προσφυγή στη Χάγη.

Θέλω να πιστεύω ότι εμείς ως Έλληνες θα επιλέξουμε το δρόμο της Τιμής και όχι του εξευτελισμού.