Η αυτοπαγίδευση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Του Πέτρου Χασάπη
Όπως είναι γνωστό, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η Τουρκία παραβιάζει συνεχώς τον ελληνικό εναέριο χώρο στο Αιγαίο. Αντίθετα η Ελλάδα (δηλαδή το ελληνικό πολιτικό σύστημα) δεν αντέδρασε, δεν κατέρριψε ποτέ τουρκικό πολεμικό αεροσκάφος και είτε από φόβο είτε από δειλία του πολιτικού συστήματος, είτε από αντικειμενική πολεμική αδυναμία (?), είχε ως δόγμα εξωτερικής πολιτικής προς την Τουρκία, την πολιτική του κατευνασμού και όχι της αντιμετώπισης.

Βλέποντας οι Τούρκοι ότι οι Έλληνες δεν αντιδρούν, άρχισαν εδώ και κάποια χρόνια υπερπτήσεις ακόμα πλέον και πάνω από τα ελληνικά νησιά, διεκδικώντας παράλληλα τόσο θαλάσσιο χώρο, όσο και νησιά. Και πάλι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν κατέρριψαν κανένα πολεμικό αεροσκάφος, εμπεδώνοντας έτσι στη διεθνή Κοινή Γνώμη την ψευδή αντίληψη για την αλήθεια των τουρκικών ισχυρισμών. Κάτι ανάλογο δηλαδή με τους ισχυρισμούς επί χρόνια των Σκοπιανών περί «Μακεδονίας» στη διεθνή Κοινή Γνώμη, χωρίς ελληνική αντίδραση, μέχρι που στο τέλος το κατάφεραν με τη δική μας άνευ όρων παράδοση. Και για να επανέλθουμε στα ελληνοτουρκικά, όχι μόνο δεν κατέρριψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις ποτέ κανένα τουρκικό αεροπλάνο, αλλά παράλληλα «κιότεψαν» στο casus belli των Τούρκων και ούτε την αιγιαλίτιδα ζώνη επέκτειναν στα 12 ν.μ. όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο, ούτε κήρυξαν ποτέ ΑΟΖ, επιτρέποντας στην Τουρκία να έχει το πάνω χέρι παντού.

Τις τελευταίες ημέρες παρατηρούμε εμβρόντητοι την Τουρκία να προχωρά ένα βήμα ακόμα πιο πέρα και να παραβιάζει πλέον με τα πολεμικά της αεροσκάφη τον χερσαίο ελληνικό εναέριο χώρο πάνω από τον Έβρο και είμαι απόλυτα βέβαιος πως θα προχωρήσει κι άλλο πιο πέρα.

Παραδόξως (?) και πάλι η ελληνική κυβέρνηση Μητσοτάκη (αυτή τη φορά) δεν διατάσσει την κατάρριψη του τουρκικών πολεμικών. Όμως, αυτή τη φορά, τα πράγματα είναι διαφορετικά και γίνονται πολύ σοβαρά για τον εξής λόγο.

Βλέποντας ο Ερντογάν ότι οι Έλληνες δεν αντιδρούμε στις παραβιάσεις στο Αιγαίο, σκέφτηκε προφανώς κάτι πάρα πολύ απλό. Ότι ακόμα και χερσαίο εναέριο χώρο να παραβιάσει, τώρα πλέον οι Έλληνες θα έχουμε αυτοπαγιδευθεί και δεν θα αντιδράσουμε, καθόσον αν αντιδράσουμε τώρα καταρρίπτοντας ένα αεροπλάνο, αυτό θα σημαίνει αυτόματα ότι στο Αιγαίο δεν αντιδρούμε, επειδή οι Τούρκοι εκεί έχουν δήθεν δίκαιο και εμείς το αποδεχόμαστε. Για τον ίδιο λόγο εξάλλου δεν επεκτείνουμε στο Ιόνιο την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ν.μ. για να μην δώσουμε λέει επιχειρήματα στους Τούρκους να υποστηρίξουν ότι στο Αιγαίο δεν επεκτείνουμε, γιατί έχουν δίκιο οι Τούρκοι.

Έτσι λοιπόν, η ελληνική εξωτερική πολιτική, μη αντιδρώντας τόσα χρόνια στο Αιγαίο, έδωσε πλέον το δικαίωμα στους Τούρκους να παραβιάζουν τώρα και τον χερσαίο εναέριο χώρο μας. Κι αυτό δεν το κάνουν, όπως προφανώς φαντάζεστε, τυχαία στη Θράκη. Το εντάσσουν στο σχέδιο αυτονόμησης της Θράκης και θα συνεχίσουν να το κάνουν όλο και πιο πολύ πυκνότερα με απώτερο στόχο τη Θράκη, το μισό Αιγαίο και κάτω στη Μεσόγειο μέχρι τη Λιβυκή και Αιγυπτιακή ΑΟΖ. Θέλουν και στεριά και θάλασσα και νησιά.

Έτσι, όπως αυτοπαγιδεύθηκε τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική, δεν έχει πλέον καμία άλλη οδό διαφυγής, από το να κοιτάξει το «θηρίο» κατάματα. Να ορίσει επιτέλους τα θαλάσσια σύνορα που μας επιτρέπει το διεθνές δίκαιο, να κηρύξει την δικαιούμενη ΑΟΖ και να διακηρύξει πως κάθε υπέρπτηση σε οποιονδήποτε ελληνικό εναέριο χώρο (θαλάσσιο ή χερσαίο) και κάθε ενέργεια επί της ελληνικής ΑΟΖ, θα σημάνει αυτόματα κατάρριψη των τουρκικών αεροπλάνων και απώθηση ή βύθιση του σχετικού πλοίου. Και αυτό φυσικά να το εννοούμε απόλυτα. Θα το κάνει αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Δεν το πιστεύω.

Αν δεν το κάνουμε όμως αυτό, σύντομα ο λαός της Θράκης θα βλέπει σχεδόν καθημερινά τουρκικά μαχητικά να διασχίζουν τον ελληνικό ουρανό και τους εκεί μουσουλμάνους να ξεσηκώνονται, σε μια συνεχιζόμενη αναπόδραστη πορεία παρακμής του ελληνισμού μέχρι τη διάλυσή μας.

Τώρα είναι η ύστατη ώρα για αποφάσεις.