Ο Πούτιν θα εξαναγκάσει τη Δύση να επιτεθεί πρώτη

Ο Πούτιν θα εξαναγκάσει τη Δύση να επιτεθεί πρώτη

Του Πέτρου Αγρέβη – Χασάπη

Έχει πλέον γίνει συνείδηση σε όλους, ότι η ανθρωπότητα αλλάζει. Ότι οι ΗΠΑ έπεσαν θύμα της παγκοσμιοποίησης που ξεπήδησε από αυτές και παρακμάζουν. Ότι η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση που χρησιμοποίησε τις ΗΠΑ κατά κύριο λόγο και την ΕΕ κατά δεύτερο, για να επεκταθεί στον πλανήτη, τρίζει τώρα επικίνδυνα. Τρίζει επικίνδυνα, απέναντι σε ορισμένα σκληρά εθνικά κράτη, που δεν υποκύπτουν (πχ Ρωσία) και κυρίως απέναντι στο νέο ανερχόμενο μοντέλο του κρατικού καπιταλισμού (Κίνα), χρησιμοποιώντας ήδη το ΝΑΤΟ ως τον στρατιωτικό της βραχίονα για να επιβληθεί.

Ο Πούτιν είναι μετρ της προπαγάνδας

Τα πρώτα πειράματα της σύγχρονης τεχνικής της προπαγάνδας έγιναν στη Ρωσία. Η δε Σοβιετική Ένωση, γνήσιο τέκνο της οποίας είναι και ο Πούτιν, μέσω και της KGB χρησιμοποίησε την προπαγάνδα κατά κόρον, προκειμένου να επιβληθεί στον πλανήτη.

Έχω την πεποίθηση ότι ο Πούτιν χρησιμοποιεί το ίδιο προπαγανδιστικό τέχνασμα του «πολέμου των νεύρων», που χρησιμοποίησε και ο έχων μελετήσει τη σοβιετική προπαγάνδα Γκαίμπελς και με το οποίο η Γερμανία κατέλαβε την Αυστρία χωρίς να πέσει ούτε μια τουφεκιά. Η τεχνική αυτή εστιάζει στο δίπολο του νευροψυχικού συστήματος κάθε ανθρώπου. Το θετικό, δηλαδή αυτό της αυτοπεποίθησης, της διάθεσης για δράση, της χαράς, της ανακούφισης, σε αντίθεση με το αρνητικό, δηλαδή αυτό του φόβου, της απαισιοδοξίας, της απογοήτευσης, της λύπης. Η εναλλάξ επίθεση στους δύο αυτούς πόλους, προκαλεί «πόλεμο νεύρων» και οδηγεί το άτομο σε αυτό που λέγεται «μουδιασμένη συνείδηση».

Ο Γκαίμπελς λοιπόν «έπαιξε» για αρκετό χρονικό διάστημα, περίπου πέντε χρόνια, εναλλάξ με αυτό το νευροψυχικό δίπολο του αυστριακού λαού και της διεθνούς Κοινής Γνώμης. Τη μία αύξανε τις απειλές για επικείμενη εισβολή στην Αυστρία, προκαλώντας ταυτόχρονα και διάφορα επεισόδια, αναγκάζοντας όλους σε πολεμικό συναγερμό και τους Αυστριακούς σε επιστράτευση και πολεμικές ετοιμασίες. Μόλις όμως κορυφωνόταν ο πανικός και ο φόβος, αμέσως μετά σταματούσε, χαλάρωνε την όλη κατάσταση ή και έστελνε μηνύματα ειρηνευτικών συνομιλιών. Όταν καθησύχαζαν τα πράγματα και επερχόταν ανακούφιση στους Αυστριακούς και στη διεθνή Κοινή Γνώμη, αμέσως μετά άρχιζε πάλι τα ίδια. Το τέχνασμα αυτό εφαρμόστηκε αρκετές φορές και τελικά, όταν πραγματικά εισέβαλε η Γερμανία, οι Αυστριακοί, όχι μόνο δεν πολέμησαν ή έστω αντιστάθηκαν αλλά αντιθέτως δέχθηκαν την εισβολή ως ανακούφιση και λύτρωση. Η δε διεθνής Κοινή Γνώμη δεν αντέδρασε.

Τι είχε καταφέρει δηλαδή ο Γκαίμπελς; Παίζοντας με το θερμό και το ψυχρό, κατάφερε με τον συνεχή «πόλεμο νεύρων» να σπάσει το ανωτέρω νευροψυχικό δίπολο, να προκαλέσει το φαινόμενο της «μουδιασμένης συνείδησης»  και να οδηγήσει τους Αυστριακούς να δεχτούν την εισβολή και την κατάληψη της Αυστρίας ως λύτρωση και ανακούφιση, από το ψυχικό μαρτύριο που υποβάλλονταν. Το ίδιο τέχνασμα εφάρμοσε αργότερα και κατά της τότε Τσεχοσλοβακίας και μάλιστα σε πολύ πιο μικρό χρονικό διάστημα.

Το τέχνασμα του Πούτιν

Θεωρώ λοιπόν ότι ο Πούτιν, βασιζόμενος στην πολεμική ισχύ του, «παίζει» στην ουσία με τα νεύρα των δυτικών και το ανωτέρω νευροψυχικό δίπολο των Ουκρανών και των δυτικών κοινωνιών. Συγκεντρώνοντας στρατό στα σύνορα με την Ουκρανία και μη αποκλείοντας εισβολή, οδήγησε τους δυτικούς σε συναγερμό και προετοιμασίες απόκρουσης. Επιστρατεύσεις έγιναν, όπλα και στρατιώτες μεταφέρθηκαν, τα χρηματιστήρια κλυδωνίστηκαν και οι τιμές της ενέργειας και βασικών αγαθών ανέβηκαν στα ύψη, κάνοντας τις δυτικές κοινωνίες να υποφέρουν.

Και ενώ λοιπόν είχε προσδιορισθεί, από μια κοντόφθαλμη πλέον Αμερική ακόμα και η ημερομηνία εισβολής, αντιθέτως ο Πούτιν απέσυρε, προσχηματικά την τελευταία στιγμή, κάποια από τα στρατεύματά του, προκαλώντας ανακούφιση και λύτρωση στις δυτικές κοινωνίες, που είναι αιχμάλωτες της παγκοσμιοποίησης. Φυσικά σε λίγες μέρες το σκηνικό της επικείμενης εισβολής μάλλον θα επαναληφθεί, όπως ακριβώς έκανε ο Γκαίμπελς, με στόχο στο τέλος, οι μεν Ουκρανοί θα δεχτούν την πραγματική εισβολή και προσάρτηση μεγάλου μέρους της Ουκρανίας στη Ρωσία ως ανακούφιση, οι δε δυτικές κοινωνίες θα αισθανθούν λύτρωση, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν την επίδοσή τους στον καταναλωτισμό.

Εξαναγκάζει τους δυτικούς να κάνουν αυτοί πρώτοι επίθεση

Επειδή οι ΗΠΑ, οι οποίες, αντιλαμβανόμενες προφανώς την τεχνική του Πούτιν, έχουν πλέον πέσει στην παγίδα του Θουκυδίδη, τόσο με την Κίνα, όσο τώρα και με τη Ρωσία και η τυχόν υποχώρησή τους θα επιταχύνει την παρακμή και τη διάλυσή τους, η σύγκρουση φαντάζει μάλλον αναπόφευκτη. Επίσης, επειδή όλοι οι δυτικοί (για την ελληνική κυβέρνηση αμφιβάλλω) έχουν αντιληφθεί κι αυτοί το πιο πάνω τέχνασμα του Πούτιν, προφανώς δεν είναι διατεθειμένοι να το ακολουθήσουν. Κάτι τέτοιο, αφενός θα παρέδιδε την Ουκρανία στα χέρια των Ρώσων, χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα, αφετέρου θα διέλυσε στο μεταξύ τα χρηματιστήρια, τις δυτικές οικονομίες, την ίδια την ΕΕ και φυσικά το όραμα της δυτικής παγκοσμιοποίησης των διεθνών ολιγαρχών. Για το λόγο αυτό, εκτιμώ πως η επίθεση θα αρχίσει πρώτα από τους δυτικούς.

Δεν θα είναι όμως μια ωμή απροσχημάτιστη επίθεση, αλλά θα αρχίσει υπό τύπον προβοκάτσιας, κυρίως εναντίον των ρωσώφωνων της Ανατολικής Ουκρανίας, ώστε να εξαναγκάσουν τον Πούτιν να επέμβει για να τους διασώσει. Το όλο έργο του ποιος θα επιτεθεί πρώτος, προφανώς παίζεται ήδη στο παρασκήνιο και τίποτα δεν έχουμε δει ακόμα.

Και ο Ερντογάν εφαρμόζει την τεχνική Γκαίμπελς

Την πιο πάνω τεχνική του Γκαίμπελς εφαρμόζει και ο Ερντογάν εναντίον των μόνιμων, κατ’ αυτόν, εχθρών της Τουρκίας, δηλαδή ημών των Ελλήνων. Οι επαναλαμβανόμενες απειλές, οι επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, οι συνεχείς αμφισβητήσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, ακόμα και της κυριαρχίας μας στη θάλασσα (12 νμ), των νησιών μας (αποστρατικοποίηση, βραχονησίδες), χερσαίου εδάφους (Θράκη), η προώθηση λάθρα μεταναστών και προφανώς και ισλαμιστών πρακτόρων, εναλλασσόμενες συνεχώς με προτάσεις ειρήνης και διαλόγου, έχουν σπάσει κυριολεκτικά τα νεύρα πολλών Ελλήνων και κυρίως πολλών ανίκανων πολιτικών, προκαλώντας φαινόμενα «μουδιασμένης συνείδησης» σε πολλούς. Η σκόπιμη ασάφεια που μας προκαλεί η τούρκικη προπαγάνδα, μας έχει αποπροσανατολίσει, μη μπορώντας να ομονοήσουμε και να χαράξουμε μία συγκεκριμένη συνεπή γραμμή εξωτερικής πολιτικής απέναντί της.

Η συνεχής και αδιάκοπη εφαρμογή της τεχνικής αυτής εναντίον μας και το συνεχές διεθνές gaslighting στα διάφορα διεθνή fora, όπου η Τουρκία προσπαθεί να μας εμφανίσει ως απειλή και επιτιθέμενους και εκείνη ως νομιμοποιούμενη να αμυνθεί, έχουν τρελάνει την ελληνική διπλωματία και έχουν οδηγήσει πολλούς λιπόψυχους Έλληνες στο να καταρρεύσουν νευροψυχικά και να συνιστούν την υποχώρηση στα τουρκικά αιτήματα, είτε με Χάγη είτε χωρίς Χάγη, ως μια λυτρωτική και ανακουφιστική διέξοδο. Το  ερώτημα «τι θέλετε πόλεμο;», που εκτοξεύεται από εκείνους που έχουν ήδη «μουδιασμένη συνείδηση» συνιστά, ίσως και ασυναίσθητα, προδοτικό ερώτημα που οδηγεί σε περεταίρω νευροψυχική κατάρρευση.

Η στάση και οι ενέργειες αυτές των οραματιζόμενων μια νεοθωμανική αυτοκρατορία Τούρκων, σε έναν νεοσχηματιζόμενο κόσμο, δεν θα σταματήσει. Είτε θα ακρωτηριαστούμε και θα καταστούμε μόνιμο υποχείριο του Τούρκων, είτε θα συγκρουστούμε μαζί τους. Οι δρόμοι μας διασταυρώνονται ιστορικά και πάλι στο πεδίο του πολέμου.

Εκείνο που πρέπει να κάνουμε εμείς, είναι να συνειδητοποιήσουμε την προπαγανδιστική τεχνική που χρησιμοποιεί η Τουρκία, να δημιουργήσουμε εθνική ομοψυχία, φιλοπατρία, ψυχική ανάταση, κοινή και συνεπή εξωτερική πολιτική, πλήρη εκπαίδευση και εξοπλισμό, διεθνείς συμμαχίες, πλήρη άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και απλά να περιμένουμε ψύχραιμοι και έτοιμοι να κάνουν οι Τούρκοι πρώτοι την πολεμική τους κίνηση.

Share