Του Πέτρου Αγρέβη – Χασάπη
Αυτός ο νέος παγκόσμιος πόλεμος δεν θα είναι όμοιος με τους δύο προηγούμενους. Όπως έχει επισημανθεί και σε παλαιότερα άρθρα, εδώ έχουμε σύγκρουση δύο συστημάτων, που εκπροσωπούν δύο διαφορετικούς κόσμους. Έχουμε εμφανή και ανοικτή πλέον σύγκρουση νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και έθνους κράτους. Αλλά και νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος της Κίνας.
Η κατάρρευση του κομμουνιστικού μοντέλου και η ασέβεια προς την πρώην ΕΣΣΔ
Κατά τη διάρκεια του «Ψυχρού Πολέμου» είχαμε μια υπόγεια παγκόσμια σύγκρουση δύο κοινωνικοοικονομικών μοντέλων, αυτό του κομμουνισμού και αυτό του καπιταλισμού. Αν και επιφανειακά υπήρχε μια ψυχροπολεμική ισορροπία του τρόμου, εξ αιτίας και της πιθανότητας χρήσης πυρηνικών όπλων, εντούτοις στην πράξη αυτή η σύγκρουση εκδηλωνόταν ως ένοπλες επαναστάσεις από την πλευρά των κομμουνιστών και ως φιλελεύθερες δημοκρατικές διαδικασίες ή όπου δεν ήταν αποτελεσματικές αυτές οι διαδικασίες, με δικτατορίες από την πλευρά των καπιταλιστών.
Στην ουσία, πίσω από τη σύγκρουση των δύο αυτών συστημάτων, κρυβόταν ο ιμπεριαλισμός της ΕΣΣΔ από το ένα μέρος, στην καρδιά της οποίας ήταν η ίδια η Ρωσία και από το άλλο ο ιμπεριαλισμός των δυτικών, στην καρδιά των οποίων ήταν οι ΗΠΑ.
Τα αδιέξοδα και η διαφθορά του κομμουνιστικού συστήματος, οδήγησε στην κατάρρευσή του και μαζί και της ίδιας της ΕΣΣΔ. Από τη στιγμή της κατάρρευσης και της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, εξαφανίστηκε και το ψυχροπολεμικό κλίμα, αναδεικνύοντας ως κυρίαρχο παγκόσμιο νικητή το δυτικό μοντέλο και φυσικά αδιαμφισβήτητο παγκόσμιο κυρίαρχο τις ΗΠΑ (πλήρη ισχύ λοιπόν της Pax Americana). Η εξέλιξη αυτή, δηλαδή η ανυπαρξία του αντίπαλου δέους, οδήγησε τους δυτικούς ολιγάρχες στο να αποχαλινωθούν. Χρησιμοποιώντας τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των εξαρτώμενων συμμάχων τους, «τελειοποίησαν» προς το συμφέρον τους το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, στήνοντας ένα πλανητικό διατραπεζικό σύστημα, πέρα από τα εθνικά σύνορα των κρατών, στο οποίο όλα τα κράτη είναι χρεωμένα και υπόδουλα. Ταυτόχρονα οι πολυεθνικές έγιναν κράτη μέσα στα κράτη.
Στην πράξη έχουμε έναν νεοπλασματικό νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος απαιτεί από τα έθνη κράτη την πλήρη κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας τους, επιβάλλοντας με διάφορα μέσα, ανεξέλεγκτη (από τα κράτη) διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων και μεταναστών (Παγκοσμιοποίηση).
Αυτή η διεθνής ολιγαρχία της παγκοσμιοποίησης, ελέγχοντας πλέον όλες τις κυβερνήσεις της Δύσης, δεν σεβάστηκε τα κράτη της ηττημένης πρώην ΕΣΣΔ και ειδικά τη Ρωσία. Με ταπεινωτικές πρακτικές προσπάθησε να αρπάξει τα πλούτη των κρατών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, σε συμπαιγνία μάλιστα με όψιμους (πρώην σοβιετικούς) ολιγάρχες. Κάποια πρώην σοβιετικά κράτη ενέδωσαν, ενώ κάποια άλλα, μεταξύ αυτών και η Ρωσία του Πούτιν αντιστέκονται.
Τα όπλα της παγκοσμιοποίησης και ο ρόλος του ΝΑΤΟ
Τα όπλα της παγκοσμιοποίησης είναι κυρίως οικονομικά. Το ΝΑΤΟ, ένα απολίθωμα της ψυχροπολεμικής περιόδου, το οποίο χρησίμευε ως το στρατιωτικό σκέλος του καπιταλιστικού μπλόκ, σήμερα χρησιμοποιείται ως ο στρατιωτικός βραχίονας της παγκοσμιοποίησης, προκειμένου να συνετίζονται τα «απείθαρχα», προς τα κελεύσματα της παγκοσμιοποίησης, έθνη κράτη.
Η ΕΕ ως ένα υποσύστημα της παγκοσμιοποίησης, αποτελείται από κράτη που είναι εν πολλοίς και μέλη του ΝΑΤΟ. Αν και πολλά κράτη της ΕΕ παράγουν ισχυρά οπλικά συστήματα, εντούτοις τα ίδια δεν έχουν σοβαρούς στρατούς και σοβαρές αμυντικές δομές, αλλά πουλάνε όπλα σε άλλους. Βασίζονται κυρίως στην όποια ισχύ του ΝΑΤΟ, προκειμένου να λειτουργούν απερίσπαστα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Δηλαδή κερδίζουν οι βιομήχανοι όπλων, αλλά τα ίδια τα κράτη είναι αμυντικά αδύναμα.
Όπως ειπώθηκε στην αρχή, ο νέος παγκόσμιος πόλεμος θα έχει άλλη μορφή, αλλά φυσικά στο τέλος αναγκαστικά θα καταλήξει σε τεράστιο αιματοκύλισμα. Η Δύση (παγκοσμιοποίηση) χρησιμοποίησε ήδη κάποια από τα οικονομικά όπλα της εναντίον της Ρωσίας. Το είχε κάνει και παλιότερα με το θέμα της Κριμαίας, όταν, μεταξύ των άλλων, απέβαλε τη Ρωσία από τους G8, ενώ πρόσφατα ούτε το δικό της εμβόλιο κατά του κορωνοϊού δεν έγινε δεκτό από τη διεθνή ελίτ. Τα όπλα λοιπόν αυτά σήμερα, είναι κυρίως κτυπήματα μέσα από το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και μέσα από διάφορα εμπάργκο. Δεν αποκλείεται να δούμε, εκτός της αποβολής των ρωσικών τραπεζών από το SWIFT, ακόμα και απομόνωση της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, απαγορεύσεις πτήσεων ή και φίμωση των ΜΜΕ της Ρωσίας. Τέτοια όπλα θα συνιστούν “πυρηνική” επίθεση της παγκοσμιοποίησης εναντίον ενός εθνικού κράτους και φυσικά του λαού του. Τότε δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από την παράδοση ή τον ολοκληρωτικό πόλεμο.
Ο προσεκτικός παρατηρητής της επικαιρότητας, θα διαπιστώσει ότι τα πρώτα κτυπήματα γίνονται εναντίον των συμφερόντων Ρώσων ολιγαρχών και άλλων αξιωματούχων. Αυτό εκτιμώ ότι γίνεται, προκειμένου να στρέψουν τους ολιγάρχες και τους αξιωματούχους της Ρωσίας εναντίον του Πούτιν για να τον πιέσουν και εν ανάγκη να τον ανατρέψουν. Υπάρχει όμως κάποια δυσκολία εδώ, καθόσον ο Ρώσος πρόεδρος, εκτός από έξυπνος, φαίνεται να διαθέτει τη στήριξη του ρωσικού έθνους. Πέρα όμως από το στόχο αυτόν, τα κτυπήματα στο ρωσικό τραπεζικό σύστημα, τα κτυπήματα στο ρωσικό νόμισμα και τα διάφορα εμπάργκο, έχουν ως δεύτερο στόχο να κάνουν το λαό της Ρωσίας να λιμοκτονήσει για να πιεστεί ο Πούτιν ή να ανατραπεί.
Γίνεται επίθεση εναντίον της Ρωσίας
Η Ρωσία λοιπόν κατηγορείται ότι επεμβαίνει με τα όπλα στα εσωτερικά θέματα ενός ελεύθερου κράτους (Ουκρανίας) και δεν του επιτρέπει να επιλέξει ελεύθερα την… ένταξή του στο ΝΑΤΟ. Όμως αναρωτιέμαι αν όλα τα ανωτέρω είναι ή δεν είναι ωμή επέμβαση στα εσωτερικά θέματα της Ρωσίας; Στοχεύουν ή όχι στο να κάνουν το ρωσικό λαό να πεθάνει από την πείνα, αρκεί να ανατρέψουν τον Πούτιν και να ενταχθεί και η Ρωσία στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα, καταργώντας τις εθνικές της αντιστάσεις;
Έχουμε λοιπόν ένα κανονικό παγκόσμιο πόλεμο. Και είναι παγκόσμιος, καθόσον εδώ έχουμε ολόκληρη παγκοσμιοποίηση που επιτίθεται εναντίον ενός κράτους. Και δεν είναι η ρωσική αντίσταση κάποια παραξενιά μόνο του Πούτιν, αλλά ολόκληρων εθνών που δεν δέχονται να είναι έρμαια της διεθνούς ελίτ. Φοβάμαι πως τελικά, ο συμβατικός τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, θα είναι και η φυσική λύση του δράματος που παίζεται αυτή τη στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο. Η εμπλοκή της Κίνας σε μια ανοικτή σύγκρουση με τη Δύση, θα είναι ο καταλύτης παγκόσμιων ανατροπών.
Τα μνημόνια είναι πόλεμος εναντίον της Ελλάδας
Όλα τα πιο πάνω τα ζήσαμε και εξακολουθούμε να τα ζούμε εμείς οι Έλληνες στο πετσί μας. Οι διεθνείς ολιγάρχες επέβαλαν δια της βίας, μέσω του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, τη χρεοκοπία στη χώρα μας. Μας άρπαξαν όλη τη δημόσια περιουσία, αρπάζουν συνεχώς ιδιωτικές περιουσίες μέσω των πλειστηριασμών, μας μείωσαν τους μισθούς και μας εξαθλιώνουν καθημερινά με τα διάφορα χρηματιστηριακά τους παιχνίδια.
Πολλοί αυτοκτόνησαν, ο πληθυσμός της χώρας γύρισε σε αρνητικό πρόσημο μειούμενος συνεχώς, ενώ μας επιβάλουν τον ισλαμοεποικισμό για πλήρη διάλυση του ελληνοχριστιανικού έθνους κράτους. Τα κόμματα εξουσίας είναι πλήρως παραδομένα και εκβιαζόμενα, καθόσον γνωρίζουν πως τυχόν οικονομικά μέτρα και εμπάργκο εναντίον της χώρας, σαν αυτά εναντίον της Ρωσίας, θα ανατρέψουν πλήρως την εσωτερική σάπια κρατικοδίαιτη ελίτ. Φτάσαμε στην πανδημία του κορωνοϊού με ένα οικονομικά διαλυμένο ΕΣΥ, με αποτέλεσμα να έχουμε τόσους θανάτους Ελλήνων, που κανένας σύγχρονος συμβατικός πόλεμος δεν θα είχε.
Είναι λοιπόν ή δεν είναι όλο αυτό επίθεση εναντίον της χώρας μας; Και πως γλιτώνει μια χώρα βγαίνοντας από αυτό το παγκοσμιοποιημένο σύστημα; Θα είναι τελικά ένας παγκόσμιος πόλεμος η λύτρωση και μια νέα αρχή; Θα συμβάλει στην ανακατανομή του συσσωρευμένου παγκόσμιου πλούτου; Αμφιβάλω.